FPPL 2021 Joyce Artysta litery


Rok akademicki 2022/2023

JOYCE – ARTYSTA LITERY NASTĘPSTWA
październik 2022 – marzec 2023

Po rocznym seminarium wspólnej pracy nad książką Colette Soler „Lacan Reading Joyce” zaplanowaliśmy kontynuację w formie pięciu spotkań, w trakcie których będziemy zgłębiać problematykę kliniki boromejskiej poprzez dalszą, bardziej precyzyjną analizę koncepcji Lacana odnoszących się do takich pojęć jak narcyzm, „krasełko” (fr. escabeau), „CZŁ.EK” (fr. LOM – pisownia Lacana) – analizę zawartą w suplemencie zatytułowanym „Następstwa”, jaki Colette Soler dołączyła do drugiego wydania książki.

Dzięki interpretacji twórczości Joyce’a, jaką przeprowadził Lacan w seminarium „Le Sinthome”, mogliśmy dostrzec wyraźnie jak nigdy dotąd, że konstytucja CZŁ.EKa jest podwójna. Z jednej strony jest to dźwiękowy wymiar języka, który słychać dzięki jego najmniejszym cząstkom, jaką są fonemy. Z drugiej strony pojawia się wymiar wyobrażeniowy własnego ciała, czyli coś co się widzi. Jako istota mówiąca, jako podmiot, CZŁ.EK ustanawia się̨ na bazie języka, w ramach rejestru Symbolicznego, który zawęźla się z porządkiem Wyobrażeniowym, czyli obsadzoną libidynalnie lustrzaną reprezentacją własnego ciała, którym CZŁ.EK jest zauroczony, ze względu na to, że widziany obraz jest w założeniu piękny (fr. beau). Aby dopełnić zawiązania trzech rejestrów, uwzględnić należy jeszcze lalangue, związane z rejestrem Realnym.

U Joyce’a pojawił się lapsus węzła Wyobrażeniowego, wraz z ciężarem jego konsekwencji. Jednocześnie Lacan pokazał, jak Joyce, wytwarzając uzupełnienie (fr. suppléance), poradził sobie z lapsusem zawiązania boromejskiego i co osiągnął przez swoje mistrzowskie mówienie, nawet jeśli ostatecznie, w jego ostatnim dziele, sięga ono sproszkowanej mowy lalangue.

W „Następstwach” Colette Soler powraca do pojęcia „krasełka” w odniesieniu do zwykłego CZŁ.Eka, a także do Joyce’a. Ostatecznie zobaczymy, jak Joyce ze swoim pisarstwem nie wpisuje się w żaden z dotychczas opracowanych przez Lacana dyskursów tworzących więź społeczną (mistrzowski, uniwersytecki, histeryczny, analityczny), a pomimo to taką więź udaje mu się nawiązać.

FPPL dysponuje tekstem „Następstw” przetłumaczonym na język polski. Dlatego zamierzamy zachęcić uczestników do zapoznania się z fragmentem tekstu C. Soler przed każdym spotkaniem, dzięki czemu będziemy mogli o nim wspólnie dyskutować.

Pierwsze zajęcia będą skrótowym przypomnieniem zeszłorocznych zajęć, powrotem do wybranych koncepcji Lacana jako czytelnika Joyce’a. Będzie to powrót do tych zagadnień, które prowadzący uznali za istotne.

KALENDARZ SPOTKAŃ:

GODZINY:

  • 10:00 – 12:00
  • Zajęcia odbywają się w wybrane soboty przez platformę ZOOM

CENA:

  • Pojedyncze zajęcia (2 godziny) – 40zł
  • Pojedyncze zajęcia (2 godziny) dla studentów – 30zł
  • Dla członków FPPL wstęp wolny

Prosimy o dokonywanie wpłat na konto FPPL:
79 1140 2004 0000 3902 7553 8931

Tytuł przelewu: Joyce (+ liczba zajęć)

Potwierdzenia wpłat prosimy wysyłać na adres: szymanska.joannaaaa@gmail.com

MIEJSCE ZAJĘĆ

PROWADZĄCY

  • Joanna Szymańska
  • Marcin Piotrowski

KOORDYNATORKA KURSU

 

Dołącz do wydarzenia na fb


Kalendarz spotkań FPPL


Rok akademicki 2021/2022

JOYCE – ARTYSTA LITERY
PAŹDZIERNIK 2021 – CZERWIEC 2022

Forum Polskie Pola Lacanowskiego zaprasza na serię dziewięciu seminariów pt. „Joyce – artysta litery”. Podstawą do myślenia i dyskusji w czasie naszych spotkań będzie książka Colette Soler Lacan Reading Joyce (dostępna po francusku i angielsku), fragmenty Seminarium J. Lacana Le Sinthome z lat 1975-76, a także słowa samego Joyce’a.

Przypadek Jamesa Joyce’a pojawił się w nauczaniu Lacana, nieustannie podlegającym rewizji, po 20 latach wygłaszania słynnych seminariów psychoanalitycznych. Lacan nie podjął się jednak krytyki pisarstwa Joyce’a, nie interpretował ukrytych sensów jego tekstów. Joyce stał się dla Lacana przyczynkiem do tworzenia ostatniego etapu wywrotowej teorii psychoanalitycznej, tak zwanej kliniki boromejskiej – a jednocześnie jej znakomitą ilustracją. Psychoanaliza odwraca się od „sensu”, od joui-sens, od rozkoszowania się mówieniem i rozumieniem, idąc w kierunku zainteresowania rozkoszą ciała i tą, która znajduje się poza sensem.

Jacques Lacan posługuje się przykładem Joyce’a, który sam siebie nazywa Artystą przez duże A, aby przedstawić „absolutną różnicę” podmiotu, nazywając ją jedyną różnicą godną psychoanalityka. Demonstruje w ten sposób Lacan swoją etykę psychoanalityczną, jak również pozwala rozwiązać impas Freuda, dotyczący końca psychoanalizy. Życie i twórczość Joyce’a to jeden z elementów, dzięki którym Lacan zobaczył zakończenie drogi od litery jako znaczącego, czym zajmował się na początku swojej pracy w latach 1950., do litery w porządku realnym, wyznaczającej kres każdej indywidualnej psychoanalizy.

Seminarium „Joyce – Artysta litery”, prowadzone przez Marcina Piotrowskiego i Joannę Szymańską, odbywać się będzie w soboty, w godz. 10.00 – 12.00.

Tryb spotkań: hybrydowy (stacjonarnie i Zoom), lub wyłącznie zdalny (Zoom).

DATY SPOTKAŃ

Koordynatorka kursu: Joanna Szymańska
Więcej informacji: szymanska.joannaaaa@gmail.com


Kalendarz spotkań FPPL