fallus

Proponujemy wspólną lekturę tekstu ze zbioru ECRITS (w tłum. na jęz. pol.), będącego zapisem wykładu „Die Bedeutung des Phallus”, który Lacan wygłosił w 1958 r. w Monachium, w Instytucie Psychiatrii Maxa Plancka.

Lacan przedstawił w nim efekty swoich siedmiu lat pracy nad takim odczytaniem dzieła Freuda, które dałoby odpowiedzi na palące pytania o przyczynowość symptomów psychicznych w nerwicach, perwersjach i psychozach oraz o wszelkie trudności w relacji do płci własnej i przeciwnej w zakresie miłości, seksualności czy rodzicielstwa.

Lacan wychodzi od psychoanalitycznego pojęcia „kastracji” i typowych treści pojawiających się w gabinecie psychoanalityka, dla których dotychczasowa teoria psychoanalityczna nie sformułowała jeszcze satysfakcjonującego wyjaśnienia. Chodzi o sytuacje, w których kobieta od wczesnego dzieciństwa czuje się fallusa pozbawiona a mężczyzna boi się o jego utratę, natomiast oboje potrafią przypisywać go matce, która organu nie ma.

Odniósłszy się do kluczowych koncepcji, za pomocą których Freud to wyjaśniał (jak m.in.: inna scena, wyparcie, rozszczepienie, kompleks kastracji, zazdrość o penisa) oraz wypaczeń i rozwinięć dokonanych przez jego uczniów (Jonesa, Abrahama, Deutsch, Horney, Klein), Lacan proponuje coś nowego.

W odniesieniu do freudowskiej obserwacji, że problem kręci się wokół kwestii posiadania lub nieposiadania organu służącego do osiągania rozkoszy, Lacan precyzuje, że fallus nie jest ani organem, który symbolizuje, ani fantazmatem, ani obiektem częściowym, bowiem jest raczej czymś co pośredniczy w relacji podmiotu z obiektem miłości i pragnienia.

Soboty, godzina: 11:00 – 13:00

Daty spotkań:
• 28 września
• 26 października
• 30 listopada
• 14 grudnia
• 11 stycznia 2025
• 22 lutego
• 29 marca
• 26 kwietnia
• 7 czerwca

Cena za zajęcia: 50 zł; dla studentów: 30 zł; dla członków FPPL wstęp wolny
Tekst jest do pobrania tutaj: Lacan J Znaczenie fallusa_wersja z popr z 16 12 24_FPPL_podział na 9 spotkan

Lub po zgłoszeniu mailowym na: zarzad@fppl.pl