Spotkania Literackie FPPL – archiwum
SPOTKANIA LITERACKIE FPPL
Spotkania otwarte
Zamierzeniem spotkań literackich FPPL, zainicjowanych przez Bartosza Niemiera, są dyskusje wokół współczesnych dzieł powstałych w języku polskim, wyrosłych z muzyczności i kultury właściwej naszemu językowi. Omawianie książek proponowanych przez członków FPPL, jest okazją, aby przekonać się, czego, czasami być może o tym nie wiedząc, uczą nas autorzy o nieświadomym… Podążamy tu za ideą Lacana, który twierdził, że „artysta w swojej materii zawsze wyprzedza psychoanalityka, więc tam, gdzie artysta już mu przetarł szlaki, analityk nie ma co odgrywać psychologa”.
Spotkania stwarzają też okazję do bardziej luźnej, improwizowanej formy dyskusji, a tym samym możliwości poznawania się ze sobą nowych członków Forum, jak i osób zainteresowanych działaniami Forum, pomimo ograniczeń związanych z pandemią.
25.04.2021 – Radek Rak, Baśń o wężowym sercu albo wtóre słowo o Jakóbie Szeli
Baśń o wężowym sercu albo wtóre słowo o Jakóbie Szeli to książka na pewno nie historyczna i nie fantastyczna, mimo że krąży wokół tych dwóch nurtów. Do książki najbardziej pasuje definicja mitu. Jest to mit o ludziach i demonach, wolności i zniewoleniu oraz dobru i złu. Ale czy te podziały istnieją naprawdę czy jest to jednak tylko fantazja? A może jednak fantazja ma w sobie więcej prawdy niż zapis historyczny? Liczę, że uda nam się odpowiedzieć na te i inne pytania, a może zadać ich jeszcze więcej.
Wieczorem, wieczorem
Pieśń się niesie borem.
Kogo pieśń poniesie,
Zatraci się w lesie.Stary Myszka
13.06.2021 – Stanisław Lem, opowiadanie „Terminus” z „Opowieści o pilocie Pirxie”
Zapraszamy wszystkich serdecznie na ostatnie w tym roku akademickim, spotkanie literackie organizowane przez Forum Polskie Pola Lacanowskiego. Tym razem skupimy się na krótkim fragmencie książki Stanisława Lema „Opowieści o pilocie Pirxie”. Czy sama mowa może zakłócić spokój? Niewinne, zdawałoby się, echo przeszłych wydarzeń, które z pozoru nas nie dotyczy? I czy dzieje się coś w ogóle poza teraźniejszością? Oraz gdzie dzieje się sama teraźniejszość? Zachęcamy do przyniesienia na spotkanie własnych pytań, wątpliwości, przemyśleń odnośnie tekstu.
Lektura jest dostępna pod linkiem: „Terminus”
10.10.2021 – Solaris Stanisław Lem
Na pierwszym spotkaniu w nowym semestrze zajmiemy się książką bardzo znaną, ale nie poznaną. Wielowątkowość i wieloznaczność można porównać do bezbrzeży kosmosu. Lem jeszcze przed lotem i lądowaniem na księżycu zastanawiał się jak może wyglądać obca forma życia. I unikając banalności przedstawiał to w piękny i straszny zarazem sposób. Można się zastanawiać czy poznanie innego inteligentnego życia sprawi, że człowiek na nowo będzie musiał zderzyć się z pytaniem o istotę humanizmu. Ale czy jest w ogóle możliwe wykroczenie poza ludzkie episteme? Jeszcze inne, bardziej skryte w tej powieści pytanie dotyczy relacji między mężczyzną a kobietą i niemożliwości ich spotkania przedstawionej w równie nieznośny co zagadkowy sposób.
Powieść Lema uznaje się za jedną z najciekawszych polskich książek XX wieku, jest analizowana na całym świecie i przetłumaczona na wiele języków. Czy uda nam się w niej odkryć coś nowego? Czy otworzymy pole do nowych interpretacji? Czy jest to powieść o kosmosie, innych cywilizacjach, człowieku, relacjach, poznaniu, moralności czy nieświadomym?
Człowiek wyruszył na spotkanie innych światów, innych cywilizacji, nie poznawszy do końca własnych zakamarków, ślepych dróg, studni, zabarykadowanych, ciemnych drzwi.
Wcale nie chcemy zdobywać kosmosu, chcemy tylko rozszerzyć Ziemię do jego granic.
Stanisław Lem
21.11.2022 – Solaris Stanisław Lem
Z tej okazji, że rok 2021 został ustanowiony rokiem Lema, jak i tej, że na ten rok przypadają 100. urodziny autora, zapraszamy Państwa na kolejne spotkanie wokół Solaris jak i postaci samego Lema. Spotkanie będzie odbywało się w nieco innej formie, ponieważ jako Forum Polskie Psychoanalizy Lacanowskiej zaprosimy gościa z zewnątrz, aby przedstawił swoje odczytanie powieści.
Gościem będzie doktor Szymon Kolwas, adiunkt wydziału zarządzania Politechniki Warszawskiej. Jego zainteresowania naukowe krążą wokół twórczości Lema, którą zestawił w swoich pracach zarówno z tekstami Kołakowskiego, jak i Kotarbińskiego.
23.01.2022 – Pornografia Witold Gombrowicz
Witold Gombrowicz to pisarz, którego jego rodakom raczej nie trzeba przedstawiać, dlatego ciekawszym jest to, jak opisują go obcokrajowcy. New York Times stwierdza, że to lewicowy, antyklerykalny biseksualista, którego pisma wykorzystują brutalny dowcip i skandaliczne komentarze o tematyce seksualnej, do ośmieszenia autorytetu i różnic klasowych. Zobaczmy czy nasze wrażenia z lektury zgadzają się z tym opisem.
Powieść Pornografia Gombrowicza, wydana w 1960 roku, którą chcemy wspólnie omówić, kończy się zdaniem I przez sekundę, oni i my, w naszej katastrofie, spojrzeliśmy sobie w oczy. O jaką (którą) katastrofę może chodzić i czemu to właśnie pornografia – zapis nierządu – się nią kończy? Choć akcja powieści toczy w Polsce okresu wojennego, Gombrowicz w Informacji zastrzega się, że Polski wojennej nie zna. Stawką nie są realia a wyobrażenie Polski – czasem pomylone, czasem może fantastyczne, bo nie o to chodzi i to zupełnie bez znaczenia dla spraw tutaj się odbywających. Jesteśmy świadkami niewczesnych wykpiwań niewczesnych, polskich klas społecznych – zdziecinniałego ziemiaństwa, chłopstwa czy sfrustrowanej inteligencji. W swoim laboratorium myślowym Gombrowicz sprawdza czy w tej wyimaginowanej Polsce, w której codzienne zajęcia, reguły współżycia i religijne obrzędy okazują się pustą formą, zmieszczą się nowe i inne dramaty, idee, konflikty. Inne od tych już teoretycznie ustalonych (honoru żołnierskiego, cierpienia ofiar, nieludzkości zbrodni).
Czy to książka najbardziej skandaliczna, jaka kiedykolwiek została napisana w języku polskim, czy może książka z niedorzeczną intrygą, w której pedomasochizm łączy się z gerontosadyzmem? Wreszcie czym jest tytułowa pornografia? Kto bardziej oddaje się rozkoszy podglądania: dwóch mężczyzn realizujących scenariusz przez który zbrodnia miałaby połączyć dwa nastoletnie ciała, czy my – czytelnicy podglądający podglądanych i podglądających?
6.03.2022 – Gnój Wojciech Kuczok
Kiedy zaczyna się trauma? Powieść to studium rodzinnych patologii, przede wszystkim kalekiego ojcostwa – ojca niedojrzałego emocjonalnie, niezdolnego do komunikacji i do wyjścia poza układ słabszy–silniejszy, a także widziana oczami dziecka panorama współczesnego, jak i historycznego Śląska, próba zatrzymania jego niepowtarzalnego kolorytu, ale i ukazania tego, co zwykle wstydliwie skrywane. Debiut literacki laureata Paszportu Polityki (2003) i Nagrody Nike (2004).
(…) nigdy nikomu nie powiem „za moich czasów”, bo żaden czas nie był mój, nawet kiedy go miałem.
Wojciech Kuczok
Koordynator Spotkań Literackich FPPL: Bartosz Niemier